خوب می دانم فکر شما بسیار مشغول و مشوش هست. نیاز به اطلاعات دقیق و جامع دارید تا تصمیم به مهاجرت بگیرید. نمی دانید که این کار درست است یا نه. در یک دوراهی ماندید. نمی دانید آیا آمادگی روحی برای مهاجرت دارید یا نه. از افرادی که مهاجرت هم کردند، وقتی می پرسید، اطلاعات خوبی بدست نمی آورید. آنها بیشتر سعی می کنند رویای شیرینی در ذهن شما ترسیم کنند. من به عنوان روانشناس ایرانی در آلمان ، نروژ، فرانسه، ایتالیا، فنلاند، هلند، سوئد، دانمارک، انگلیس، یونان، ترکیه، استرالیا، عربستان، جلسات مشاوره روانشناسی تلفنی بسیاری برگذار کردم. بنابراین در این مقاله سعی می کنم خلاصه ای از تجربیاتم را به شما ارائه دهم.
واقع گرا باشید مهاجرت یا فرار
شاید شما در گوگل راجع به کشورها جستجو می کنید و تصاویر و فیلم های جذاب می بینید و تصور می کنید به به چه کشور خوبی، همه مردم در این کشور در آرامش زندگی می کنند. باور کنید خیلی از افرادی که مهاجرت کردند و من با آنها جلسه مشاوره داشتم، همین حرفها را می زدند. باید بدانید که در هر کشور مشکلاتی وجود دارد. صرف اینکه در کشور شما مشکلات زیاد هست نباید تصمیم به مهاجرت بگیرید. این نکته بسیار مهمی است. باید قبول کنید در همه کشورها مشکلات مختلف وجود دارد. با این دیدگاه باید مهاجرت کنید. من همیشه می گویم مهاجرتی موفق هست که فرد در کشورش مشکلاتش را حل کند و به موفقیتهایی دست یابد. بعد برای توسعه زندگی و تواناییهایش تصمیم به مهاجرت گیرد. وگرنه فرد بعد از مهاجرت، متوجه می شود که مشکلات مختلفی که در ایران داشته، بخش بزرگی از آنها مربوط به نداشتن مهارت هایش بوده است. مطمئنا در کشور جدید هم از پس آنها بر نمی آیید و دچار افسردگی بعد از مهاجرت می شود.
رفتارتان همیشه تکرار می شود
بارها و بارها در جلسات مشاوره با افرادی مواجه می شوم، که مشکلات مختلفی از جمله اضطراب اجتماعی، ترس از شکست، ترس از قضاوت شدن، افسردگی، عذاب وجدان، خود کم بینی، افکار خودکار منفی و مسائل مختلفی فکری داشتند. نکته جالب اینجاست این افراد قبل از مهاجرت این مشکلات را داشتند و آن را درمان نکردند. آنها فکر می کردند مشکلاتشان ناشی از کشورشان می باشد و باید مهاجرت کنند. وقتی مهاجرت کردند و با یک محیط ناآشنا و غریبه مواجه شدند، مشکلات روحی و روانی زیادی پیدا کردند. بنابراین باید توجه کنید، باورها، قالبهای ذهنیتان، احساساتتان، رفتار و عملکردتان به هر کجایی مهاجرت کنید، تغییر نمی کند و همراهتان هست و در آنجا دوباره تکرار می شود. یعنی اگر مثلا در ایران از اینکه در یک جمع صحبت کنید و ابراز عقیده کنید، می ترسید و مطمئنا در کشور جدید این حالت شما تشدید می شود. بنابراین پیشنهاد می شود که هر مشکل ذهنی دارید، حتما باید درمان کنید و بعد به فکر مهاجرت باشید.
مهاجرت را تجربه کنید
شما وقتی ۲۰ الی ۳۰ سال در کنار خانواده و در شهری زندگی می کنید که شاید با ۱۰۰ الی ۲۰۰ نفر آشنا هستید. هیچ وقت احساس تنهایی، غربت، ترس از شکست خوردن، مشکلات مالی، بی حامی بودن، اضطراب اجتماعی، ندانستن زبان را تجربه نمی کنید. واقعا آنها را درک نمی کنید تا موقعی که در آن شرایط قرار گیرید. بنابراین نگویید وقتی وارد آن کشور شدم، مطمئنا می توانم این مشکلات را حل کنم. من به عنوان مشاور روانشناس در جلسات مشاوره در فکرتو بساز به مشاوره گیرندگان پیشنهاد می کنم، قبل از مهاجرت حداقل به شهر تبریز سفر کنند و مدتی آنجا زندگی کنند. چون اهالی شهر تبریز کاملا به زبان ترکی صحبت می کنند و کمتر به زبان فارسی صحبت می کنند و به این شکل مهاجرت را در اندازه کوچکتر تجربه کنید.
تفاوت ها اقلیمی را اهمیت دهید.
ساکنان ایران، معمولا در بیشتر طول سال تابش خورشید را احساس می کنند و کمتر سرما و تاریکی دارند. بیشتر مناطق ایران بجز مناطق شمالی و جنوبی کشور خشک می باشند و رطوبت بسیار کمی دارند. تا حدودی هوای اکثر شهرهای ایران گرم هست مگر شهرهای تبریز، اردبیل و ارومیه و چند تا شهر دیگر. بنابراین توجه کنید که در چه منطقه آب و هوایی هستید. از خودتان سوال کنید; آیا کشوری که برای مهاجرت انتخاب کردید مناسب شما هست. آیا هوایی مشابه آن کشور را تجربه کردید. آیا هوای آن کشور شما را نمی آزارد. مثلا افرادی که به نروژ، سوئد، فنلاند مهاجرت می کنند از تاریکی بسیار طولانی در فصل زمستان و روشنایی بسیار طولانی در تابستان بسیار شکایت دارند. این حالت در آنها افسردگی های فصلی ایجاد می کند. مثلا در کشور آلمان رطوبت هوا بسیار بالاست. یا در انگلیس اکثر افراد می گویند ما اصلا خورشید را نمی بینیم و هوا همیشه ابری است.
اختلاف های فرهنگی را جدی بگیرید
این مورد را واقعا جدی بگیرید. چونکه ماهیت تصمیم به مهاجرت بر اساس آرامش و آسایش بیشتر می باشد. حالا اگر به کشوری مهاجرت کنید، این موارد تامین نشود، مطمئنا از مهاجرتتان ناامید می شوید. شاید شما در ایران برای هر چیزی از یک دقیقه تا ۱ ساعت تاخیر را تجربه کردید و این کاملا عادی است. اما بدانید که در فرهنگ آلمانی حتی ۱ ثانیه تاخیر هم بسیار بد می باشد. حتی در روابط دوستانه که برای یک مهمانی دعوت شده اید هم اگر تاخیر داشته باشید با شما برخورد بدی می شود. در ایران شما در بیشتر شهرها جمعیت انسانها را حس می کنید. نکته ای که بارها و بارها در جلسات مشاوره روانشناسی آنلاین خارج از کشور با مهاجرین مقیم در آلمان، نروژ، سوئد و فنلاند داشتم این بود که بومیان این کشورها خصوصا فنلاندی ها بسیار کم حرف هستند. ارتباط برقرار کردن با آنها بسیار سخت است. پیدا کردن دوست های بومی در این کشورها بسیار سخت هست. یکی از نکات مهم آمادگی روحی برای مهاجرت این است که این اختلافات را بپذیرید یا اگر هم نمی پذیرید کشورهایی برای مهاجرت انتخاب کنید که از نظر فرهنگی با شما نزدیک باشد.
پشتوانه مالی خیلی مهم است
مهاجرت یک راه ناشناخته است. فرد مهاجر بر اساس اطلاعاتی که از منابع مختلفی مثل اینترنت، فیلم های مختلف، آژانس مهاجرتی دریافت می کند، یک دیدگاه خیالی از این مسیر برای خودش می سازد. اما وقتی وارد کشور جدید می شود. با تفاوت های زیادی مواجه می شود و در برخی موارد افراد دچار اختلال اضطراب و حمله های پانیک می شوند. به عنوان مثال فرآیند پیدا کردن شغل برای فرد مهاجر بسیار متفاوت و پیچیده است. بعضی مواقع شاید فردی ۶ ماه تا یک سال در جستجوی کار می گردد اما موفق به پیدا کردن شغل مناسب نمی شود. در این مواقع افرادی موفق تر عمل می کنند که این شرایط را از قبل پیش بینی کردند. معمولا این افراد برای ۱.۵ تا ۲ سال پس انداز دارند. بنابراین برای آمادگی روحی برای مهاجرت باید باید بودجه ای را برای آن در نظر گیرید.
کلام آخر
مهاجرت قدم گذاشتن در مسیر ناشناخته هاست. اما شما برای آمادگی روحی برای مهاجرت تنها چیزی که نیاز دارید، دانش و آگاهی واقعی می باشد. این خلاصه ای بود از تجربیات من به عنوان مشاور روانشناس فکرتو بساز که بصورت مقاله منتشر کردم. اگر هم نیاز به جلسات مشاوره دارید کافی است کلمه فکرتو بساز را در گوگل جستجو کنید و من را پیدا کنید.
