تئاتر چه چیزی می تواند به ما بیاموزد؟

آموزش، کلید توسعه جهان است و تنوع در تخصص‌های آموزشی، عامل اصلی این پیشرفت به شمار می‌آید. هنرها اغلب نادیده گرفته می‌شوند، چرا که تصورات غلطی وجود دارد که هنرمندان را افرادی ناکام در جامعه معرفی می‌کند. در حالی که این دیدگاه کاملاً نادرست است. در اینجا ده دلیل آورده‌ام که بدانید تئاتر چه چیزی می تواند به ما بیاموزد؟ و چرا تئاتر به اندازه هر موضوع دیگری مهم است و با ارائه ارزشمندترین درس‌های زندگی به ما، می‌تواند تأثیرات عمیقی بر روی ما بگذارد.

خودآگاهی

اولین درسی که تئاتر به بازیگران می‌آموزد، اهمیت «خودآگاهی» است. در تئاتر، شما باید به طور دقیق از همه چیز اطراف خود و به ویژه از درون خود آگاه باشید. بازیگران باید از فیزیک بدن، لحن صدا و حالات چهره خود کاملاً آگاه باشند تا بتوانند در نقش خود به طور کامل فرو روند. این نکته نه تنها برای یک بازیگر موفق، بلکه برای یک فرد مؤثر در جامعه نیز ضروری است. آگاهی از خود، توانایی‌ها و نیاز به توجه دائم به فضایی که در آن حرکت می‌کنید، برای دستیابی به موفقیت و بهره‌وری در هر حوزه‌ای از زندگی ضروری است.

در پایخ به سوال تئاتر چه چیزی می تواند به ما بیاموزد؟ باید گفت تئاتر به ما یاد می‌دهد که خودآگاهی و توجه به جزئیات، کلید موفقیت در هر زمینه‌ای از زندگی است. این مهارت‌ها به ما کمک می‌کند تا به بهترین نسخه از خود تبدیل شویم و در مسیر پیشرفت و تولید اثرگذار در هر عرصه‌ای گام برداریم.

پذیرش انتقاد و بازخورد

هیچ بازیگری بدون دریافت انتقاد و بازخورد از کارگردان یا همبازی‌اش نمی‌تواند بهترین اجرای خود را ارائه دهد. بازیگران تئاتر همیشه تلاش می‌کنند تا بهترین نمایش ممکن را به اجرا درآورند، اما این امر بدون دریافت نظرها و بازخورد از افرادی با تجربه بیشتر در پشت صحنه تقریباً غیرممکن است. تئاتر نه تنها بازیگران را در معرض انتقاد قرار می‌دهد، بلکه باعث می‌شود که آن‌ها به مرور زمان به انتقادها و نظرات دیگران توجه کنند و از آن‌ها بهره بگیرند. این روند به آن‌ها یاد می‌دهد که به خوبی گوش دهند، به دیدگاه‌های مختلف احترام بگذارند و انتقاد را به عنوان فرصتی برای رشد بپذیرند.

کار تیمی

بازیگری از تمرینات اولیه تا اجراهای نهایی نیازمند همکاری کامل با دیگر اعضای گروه است تا به عنوان یک تیم عمل کنند. این فرآیند از یادگیری اصول ابتدایی بازیگری تا بهبود مهارت‌ها و ارتقای کیفیت اجرا ادامه دارد. یاد گرفتن نحوه بازیگری یعنی به اشتراک گذاشتن افکار و ایده‌ها، دریافت بازخورد سازنده و حمایت از یکدیگر در راستای بهتر شدن در فضایی امن و حمایتی.

تئاتر یکی از آن تجربیات نادر است که در آن مفهوم «یک برای همه، همه برای یک» به درستی پیاده می‌شود. اگر یکی از بازیگران دچار مشکل شود یا نتواند به خوبی عمل کند، کل نمایش تحت تأثیر قرار می‌گیرد. مراقبت از همکاران خود و توجه به عملکردشان به اندازه‌ای که به خودمان اهمیت می‌دهیم، در دنیای واقعی معمولاً وجود ندارد و اغلب ما تمایل داریم تا در رقابت با دیگران پیشرفت کنیم. اما در تئاتر، همه اعضای گروه باید به یکدیگر اعتماد کنند. اگر به همبازی‌هایتان اعتماد نداشته باشید، مانند کسی خواهید بود که بر سکویی ایستاده اما نمی‌داند چرا. همچنین در زندگی واقعی نیز باید یاد بگیریم که به کسانی که تجربه بیشتری دارند، اعتماد کنیم و از آن‌ها هدایت بگیریم.

مدیریت زمان

مدیریت زمان برای همه افراد فعال در تئاتر حیاتی است. هر دانشجوی تئاتر به خوبی ارزش زمان و ضرب‌ الاجل‌ها را درک می‌کند، زیرا در تئاتر هیچ چیزی به نام تعویق یا تأخیر در اجرای نمایش وجود ندارد و زمان‌های تمرین همیشه ثابت است. زمان تمرین همواره مشخص است و همه اعضای گروه بازیگران و عوامل باید همیشه سر وقت حاضر شوند، زیرا در طول روز زمان دیگری برای تمرین وجود ندارد. فرآیند تمرین نسبتا کوتاه است و شما در حال آماده‌سازی نمایشی برای تماشاگرانی هستید که بلیت خریداری کرده‌اند، بنابراین این موضوع اصلاً شوخی نیست. زمان، پول است!

برخورد با انواع مختلف افراد

در دنیای واقعی، همه ما با انواع مختلف افراد به سختی روبه‌رو می‌شویم، اما در تئاتر این فضا جایی است که همه شخصیت‌ها و افراد با ویژگی‌های متفاوت دور هم جمع می‌شوند. در تئاتر شما با همبازیانی مواجه خواهید شد که ممکن است تنبل باشند، کارگردانانی که رفتار سخت‌گیرانه‌ای دارند، افراد خودخواه و بسیاری از شخصیت‌های مختلف دیگر. اما در تئاتر هیچ جایی برای عقب‌نشینی یا عدم توانایی در برخورد با این افراد وجود ندارد؛ شما باید حرفه‌ای باشید و طوری رفتار کنید که گویی هیچ مشکلی با آن‌ها ندارید، حتی اگر در برابر صدها یا هزاران نفر در صحنه حضور دارید. از طرف دیگر، در پشت صحنه، تیم فنی باید به طور بی‌عیب و نقص کار کند، فارغ از اینکه آیا با همکاران خود رابطه خوبی دارند یا نه.

اعتماد به نفس و مهارت‌های سخنرانی عمومی

همیشه گفته می‌شود که بازیگران هر کاری می‌کنند و این حرف از جنبه‌ای واقعاً درست است. بازیگران واقعاً از شجاع‌ترین افراد دنیا هستند. آن‌ها هر روز صبح برای تمرینات بیدار می‌شوند و نقش شخصیت‌های مختلف را ایفا می‌کنند، در تمریناتی شرکت می‌کنند که شما را به جاهایی می‌برند که معمولاً در زندگی روزمره خود نمی‌روید و سپس بخشی از وجودشان را روی صحنه در برابر صدها نفر به نمایش می‌گذارند.

این یکی از چیزهایی است که به افراد کمک می‌کند تا به مرور زمان راحت‌تر باشند و نه تنها از صحنه، بلکه از حضور در جمع مردم نترسند. تئاتر فرصت زود هنگامی به جوانان می‌دهد تا مهارت‌های سخنرانی عمومی خود را تقویت کنند و به اعتماد به نفس بالایی برسند، که این مهارت در دنیای حرفه‌ای امروزی بسیار مورد توجه است.

واقع‌بینی

یکی دیگر از پاسخ های مهم برای سوال تئاتر چه چیزی می تواند به ما بیاموزد؟ واقع‌بینی است. بعد از ده‌ها آزمون و تست برای نقشی خاص که می‌خواهید آن را ایفا کنید و شاید هم نتواسته‌اید آن نقش را بدست آورید، می‌آموزید که باید با خودتان آشتی کنید و اعتماد به نفس خود را از دست ندهید. تئاتر به شما می‌آموزد که چگونه واقع‌بین باشید؛ نه فقط در مورد توانایی‌های خود، بلکه در مورد نوع نقشی که برای شما مناسب است. این درس، در زندگی واقعی نیز کاربرد دارد. تئاتر به شما می‌آموزد که همیشه نمی‌توان همه چیز را بر اساس توانایی‌های فردی قضاوت کرد. گاهی اوقات، مسئله تناسب است، نه اینکه شما خوب یا بد هستید.

انعطاف‌پذیری و مهارت‌های حل مسئله

تئاتر، به ویژه تئاتر زنده، یکی از جنجالی‌ترین و هیجان‌انگیزترین تجربه‌هایی است که یک نفر می‌تواند در آن شرکت کند. در تئاتر، هر چیزی ممکن است اتفاق بیفتد. به همین دلیل، دانشجویان تئاتر یاد می‌گیرند که چگونه سریعاً مسائل را حل کنند. ممکن است همبازی شما جمله‌اش را فراموش کند و شما باید بسیار انعطاف‌پذیر باشید و بدون اینکه تماشاگران متوجه شوند، نمایش را ادامه دهید. یا شاید وسایل صحنه از جای خود بیفتند، اما این باید به گونه‌ای نمایش داده شود که انگار جزئی از خود نمایش است. تئاتر به دانشجویان می‌آموزد که چگونه به سرعت مشکل را حل کنند، بداهه‌گویی کنند و آن را به شکلی طبیعی جلوه دهند.

احترام به همه، به ویژه کسانی که دست یاری می‌دهن

این درک و احترام به دیگران به تمامی حرفه‌ها سرایت می‌کند، از شست‌ و شوی ظرف‌ها گرفته تا پشتیبانی فنی. تئاتر به بازیگران می‌آموزد که با همه با احترام برخورد کنند؛ از شخصی که دکمه لباس‌ها را می‌دوزد گرفته تا نظافتچی که فضای تئاتری را مرتب می‌کند و حتی مدیر صحنه‌ای که نمایش را کنار هم می‌چیند. هیچ تفاوتی بین این افراد وجود ندارد؛ همه آن‌ها به اندازه یکدیگر در نمایش مشارکت دارند و به همان میزان مورد احترام قرار می‌گیرند.

مشکلات روزمره نباید شما را از پا درآورد

همانطور که می‌گویند: «نمایش باید ادامه یابد». همه ما در زندگی با مشکلاتی روبه‌رو می‌شویم؛ بالا و پایین‌های مختلف. حالا تصور کنید تیمی با حدود ۲۰ عضو که اگر هر کدام یک روز به خاطر مشکلات شخصی غیبت کنند، هیچ نمایشی برگزار نخواهد شد. تئاتر به شما می‌آموزد که حتی زمانی که احساس ناراحتی یا کسالت می‌کنید، باید ادامه دهید و به کار خود متعهد بمانید.

سخن پایانی

در بالا سوال تئاتر چه چیزی می تواند به ما بیاموزد؟ را به طور کامل بررسی کردیم. میتوانید برای ارتقا فرزندان خود نیز آنها را در کلاس های تئاتر کودکان ثبت نام نمایید،  تئاتر به ما می‌آموزد که مهارت‌هایی چون مدیریت زمان، انعطاف‌پذیری، حل مسئله و احترام به دیگران از ارکان مهم موفقیت در هر زمینه‌ای هستند. این هنر به ما یاد می‌دهد که چگونه با اعتماد به نفس و حرفه‌ای بودن با چالش‌ها روبه‌رو شویم و به رغم مشکلات، به جلو حرکت کنیم. تئاتر همچنین اهمیت همکاری و احترام به تمام اعضای گروه، از کارگردان گرفته تا تیم فنی را به ما نشان می‌دهد. در نهایت، تئاتر به ما می‌آموزد که چگونه در موقعیت‌های مختلف با دیدگاه‌های مختلف کنار بیاییم و رشد کنیم.