قرارداد های کاری بین کارگر و کارفرما منعقد می شوند. در این دست از قرارداد ها موارد مهمی مانند عنوان کار، مبلغ حقوق و دستمزد، شرایط فسخ و بسیاری از موارد دیگر ذکر می شود. قراردادی که بین کارگر و کارفرما بسته می شود می تواند انواع مختلفی داشته باشد برای آشنایی بیشتر با انواع قرارداد تامین نیروی انسانی، ادامه مقاله را مطالعه کنید. در این مقاله درمورد انواع این قرارداد ها و ویژگی های هر کدام توضیحاتی ارائه شده است.
انواع قرارداد های تامین نیروی انسانی
همان گونه که ذکر کردیم، قرارداد های تامین نیروی انسانی می توانند مدل های مختلفی داشته باشند. به طور کلی بیشتر آن ها بر اساس ساعت کاری دسته بندی می شوند. برخی از رایج ترین انواع قرارداد های میان شرکت و آژانس های کاریابی عبارت اند از:
قرارداد های تمام وقت
قرارداد های تمام وقت می توانند به صورت دائمی یا تمام وقت بسته شوند. میزان ساعت کاری کارگر نیز در آن ها طبق قانون وزارت کار است. در این نوع قرارداد ها فرد متقاضی کار متعهد می شود که در ازای دریافت حقوق و مزایا با توجه به قانون وزات کار، ۴۴ ساعت در هفته یعنی به طور میانگین ۸ ساعت در روز را برای کارفرما مشخص شده کار کند. فرقی نمی کند که کارگر چه نوع قرارداد کاری ای را امضا کرده باشد؛ زیرا در انواع قرارداد تامین نیروی انسانی کارگر بعد از امضا آن ها می تواند از تمامی مزایای قانونی مشخص شده وزارت کار مانند حق بیمه، اضافه کاری، پاداش، عیدی، سنوات و … بهره ببرد.
قرارداد نیمه وقت یا پاره وقت
یکی از انواع قرارداد تامین نیروی انسانی ، قرارداد های نیمه وقت هستند. به قراردادی قرارداد نیمه وقت گفته می شود که در آن ساعت کاری کارگر کمتر از ۴۴ ساعت در هفته باشد؛ یعنی کارگر باید کمتر از ۸ ساعت در روز کار کند. به عبارت دیگر، حتی اگر قرارداد شامل ۴۳ ساعت کار برای کارگر شود، باز هم به دلیل این که از میزان ساعت کاری تعیین شده وزارت کار کمتر است، قرارداد نیمه وقت محسوب می شود.
اما طبق عرف بازار کار، بیشتر قرارداد هایی که تحت عنوان قرارداد نیمه وقت امضا می شوند، ساعت کاری شان حدود ۲۰ الی ۲۲ ساعت در هفته است. درست مانند تمامی قرارداد ها، کارگرانی که به صورت نیمه وقت مشغول به کار می شوند نیز می توانند از مزایای قانون کار بهره مند شوند.
قرارداد های ساعتی
یکی دیگر از انواع قرارداد تامین نیروی انسانی ، قرارداد ساعتی است که در آن تمامی مزایا و حقوق کارگر با توجه به میزان ساعتی که مشغول به کار بوده است، پرداخت می شود. همان طور که از اسم آن نیز مشخص است، حقوق و مزایای کارگر به ازای هر ساعت پرداخت می شود. دستمزد کارگر می تواند بر اساس قرارداد به صورت هفتگی، ماهانه یا حتی سالانه پرداخت شود. معمولا کسانی که در حوزه های حقوقی، بازاریابی و مارکتینگ، حسابداری های مالی و … مشاوره می دهند، قرارداد های کاری خود را به صورت ساعتی امضا می کنند.
قرارداد پیمانکاری
یکی از انواع قراداد تامین نیروی انسانی که در آن ساعت کاری اهمیتی ندارد، قرارداد پیمانکاری است. در قرارداد پیمانکاری مهم نیست که کارگر چند ساعت کار می کند؛ بلکه موضوع اصلی قرارداد، پایان یافتن یک پروژه است. در این زمان، کارگر و کارفرما در صورت توافق اقدام به امضای قرارداد می کنند. در این نوع قرارداد ها معمولا شرایط و بازه زمانی کار و مزدی که قرار است به ازای انجام پروژه به فرد پرداخت شود، مشخص می شود. در قرارداد های پیمانکاری معمولا کار محول شده به کارگر طی یک یا چند مرحله تکمیل و به کارفرما تحویل داده می شود.
بیمه قرارداد های تامین نیروی انسانی
در انواع قرارداد تامین نیروی انسانی ، حق بیمه نیز محاسبه می شود. بر اساس قانون وزارت کار پرداخت حق بیمه همیشه وظیفه کارفرما است. کسی که به عنوان پیمانکار، پروژه را به عهده می گیرد، کارفرما محسوب می شود و مجبور است که طبق قانون، تمامی حقوق، مزایا و حق بیمه افرادی را که برای انجام پروژه استخدام کرده است، پرداخت کند.
در انواع قرارداد تامین نیروی انسانی، پیمانکار آزاد است که برای انجام پروژه، ساعت کاری کارگران را تغییر دهد. برای مثال، پیمانکار می تواند برای انجام سریع تر پروژه تعداد بیشتری از افراد را به خدمت بگیرد یا تعداد کمی از کارگران را استخدام کند و پروژه را در زمان طولانی تری تحویل دهد.
نکات مهمی درباره قرارداد های تامین نیروی انسانی
هر قراردادی ویژگی های مخصوص به خود را دارد. یکی از قرارداد هایی که باید در تنظیم آن دقت زیادی داشت، قرارداد تامین نیروی انسانی است؛ زیرا پیچیدگی های مخصوص به خود را دارند. درباره این قرارداد ها یک سری نکات کلی هستند که در هنگام عقد آن ها باید با دقت مورد توجه قرار بگیرند. این موارد عبارت اند از:
موضوع قرارداد
کافرما باید به طور دقیق در قرارداد شرح دهد که موضوع کار چیست و نیروی انسانی استخدام شده چه وظایفی را بر عهده دارد.
مدت زمان انجام پروژه
در صورتی که پروژه باید در زمان خاصی به اتمام برسد، کارفرما حتما باید آن را در قرارداد ذکر کند. مدت زمان پروژه و نکات مربوط به زمان اتمام پروژه حتما باید در قرارداد به طور کامل توضیح داده شوند.
مبلغ قرارداد
یکی از موضوعاتی که در انواع قرارداد تامین نیروی انسانی باید به آن پرداخته شود، موضوع حقوق و دستمزد است. باید در قرارداد مشخص شود که حقوق فرد قرار است به صورت ساعتی پرداخت شود و یا این که پس از اتمام پروژه پرداخت خواهد شد. همچنین در صورتی که نیاز به اضافه کاری باشد، پرداخت آن به چه صورت خواهد بود.
مالیات
باید به طور واضح در قرارداد ذکر شود که چه میزان مبلغی به صورت قانون تحت عنوان مالیات از قرارداد کسر خواهد شد.
تضمین حسن انجام کار
همیشه پیش از تنظیم قرارداد، پیمانکار مبلغ یا سندی را نزد کارفرما می گذارد تا حسن نیت خود برای اتمام پروژه را به او ثابت کند. پس از پایان کار سپرده ای که کارفرما یا کارمند در اختیار کارفرما گذاشته شده است، آزاد خواهد شد.
ناظرین قرارداد
همیشه تعدادی ناظر باید بر قرارداد ها نظارت داشته باشند. تعداد این ناظران چندان اهمیتی ندارد؛ اما همیشه حداقل یک نفر باید مسئولیت این کار را بر عهده بگیرد.
موارد فسخ قرارداد
کارفرما و طرف دوم قرارداد باید حتما در قرارداد ذکر کنند که امکان فسخ قرارداد هست یا خیر. اگر امکان فسخ قرارداد وجود دارد باید شرایط آن به صورت دقیق همراه با جزئیات در قرارداد توضیح داده شود.
امکان تعیین مفاد قرارداد بعد از امضای آن تقریبا غیر ممکن است؛ به همین دلیل، حتما قبل از این که قرارداد را امضا کنید، خوب موارد را بررسی کنید تا بعد ها با مشکلی مواجه نشوید.
نتیجه گیری
قراردادی که بین کارفرما و پیمانکار یا کارمند بسته می شود، با عنوان قرارداد های تامین نیروی انسانی شناخته می شوند. قرارداد های تامین نیروی انسانی مدل های مختلف دارند؛ اما در بین آن ها یک سری موارد مشابه وجود دارد. برای این که با انواع قرارداد تامین نیروی انسانی بیشتر آشنا شوید، در این مقاله درمورد این قرارداد ها و نکات مربوط به آن ها توضیح داده شد.
منبع:کارلاین
