معنی آتش پرست – فرهنگ معین و عمید

معنی آتش پرست در فرهنگ عمید

۱. پرستندۀ آتش؛ کسی که آتش را پرستش کند: به یک هفته بر پیش یزدان بدند / مپندار کآتش‌پرستان بدند (فردوسی: ۴/۳۱۲).

۲. زردشتی. δ به مناسبت آنکه آتش را گرامی و محترم می‌دارند.

معنی آتش پرست در فرهنگ معین

( ~. پَ رَ) (اِمر.) پرستنده آتش . کسی که آتش را پرستش کند. زرتشتیان را به دلیل آن که آتش را گرامی و محترم می دارند آتش پرست می گویند: آذرپرست و آذرکیش هم گفته شده .