کلردیازپوکساید در کنتـرل اخـتلالات اضطراب یا برای تسکین کوتـاه مـدت علائـم اضـطراب و همچنین بـرای رفـع علائـم قطـع مـصرف الکـل مـصرف میشود.

کلردیازپوکساید از راه خــوراکی جــذب میشود و تمایـل زیـادی بـرای اتـصال بـه پـروتئین هـای پلاسمایی دارد.

در کبد متابولیزه شده و به متابولیت هـای فعال تبدیل میشود.

نیمه عمر آن ۵-۳۰ ساعت ودفع آن از طریق کلیه میباشد. زمان شروع اثر دارو پس از مصرف یک مقدار واحـد بـه سـرعت جـذب آن و پـس از مـصرف مقادیر متعدد، به سرعت و میـزان تجمـع دارو و بـه نوبـه خود به نیمه عمر دفع و کلیرانس آن بستگی دارد.

هشدارها در خصوص کلردیازپوکساید :

۱- در بیماری تنفسی، ضعف عضلانی، بیماران بـا سـابقه مصرف نابجای دارو و الکل و یا افراد با اختلال شخصیتی، مسمومیت شدید با الکل همراه با علائـم حیـاتی ضـعیف شده، اغماء، شوک گلوکوم حاد بازاویه بـسته یـا اسـتعداد ابتلا به آن، میاستنی گراو باید با احتیـاط فـراوان مـصرف شود.

۲- درافراد مسن، نارسایی کبدی و نوجوانان و افراد دارای بیمـاری شـدید کلیـوی، مقدارمـصرف دارو بایـد کـاهش پیداکند.

۳- مصرف طولانی مدت یا مقادیر زیـاد دارو، خطـر بـروز وابستگیهای جسمی و روانی را افزایش میدهد.

عوارض جـانبی کلردیازپوکساید :

خـواب آلـودگی و منگـی در روزبعـد ازمــصرف دارو، گیجــی و عــدم تعــادل (بخــصوص در افرادمسن)، فراموشی، وابستگی، تحریک پذیری غیرعـادی و در برخـی مـوارد سـردرد، سـرگیجه، افـت فـشارخون، افزایش ترشـحات بـزاق، کرامـپ و درد در ناحیـه شـکم، بثورات جلدی، اخـتلال بینـائی، تغییـر در میـل جنـسی، احتباس ادرار، اختلالات خونی و یرقان از عوارض جـانبی دارو هستند.

تداخلهای دارویی :

مصرف همزمان با الکل یـا سـایر داروهـای مـضعف CNS از جملـه ضـددردهـای مخـدر، بیهوش کننـده هـا ی عمـومی، مهارکننـده هـا ی مونـوآمین اکــسیداز(MAO) ، ضدافــسردگیهــای ســه حلقــه ای و داروهای پائین آورنده فشارخون که باعث تـضعیف CNS میشوند (مانند کلونیدین و متیل دوپا ) و رزرپـین ممکـن اســت اثــر مــضعف CNS ایــن دارو را تــشدید نمایــد . آنتی اسیدها جذب کلردیازپوکساید را به تاخیر می اندازنـد . کاربامازپین متابولیسم کلردیازپوکساید را افزایش و غلظت ســرمی آن را کــاهش مــیدهــد. مــصرف همزمــان بنزودیازپینها با ایتراکونازول و کتوکونازول ممکـن اسـت سبب مهار متابولیسم بنزودیازپینها و در نتیجـه افـزایش غلظت پلاسمایی این داروها شود.

نکات قابل توصیه :

این دارو ممکن است وابستگی ایجاد کند و نباید بیش از مقدار توصیه شده یا به مدت طولانی مصرف شود.

اگر بعد از چند هفته اثر درمانی کاهش یابد، بایـد بـه پزشک مراجعه شود.

در صورت بـروز خـواب آلـودگی، سـرگیجه، منگـی، از دست دادن مهارت در انجام کار بخصوص در افراد مـسن، در رانندگی و کار با ماشین آلاتی کـه نیـاز بـه هوشـیاری دارند، باید احتیاط شود.

به منظور کاهش احتمال بـروز علائـم قطـع مـصرف، مصرف این دارو باید بتدریج قطع شود.

 

اشتراک گذاری
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *