معنی آب دست – فرهنگ معین و عمید

معنی آب دست در فرهنگ عمید

۱. آبی که با آن دست‌وروی خود را بشویند: هم خلال از طوبی و هم آبدست از سلسبیل / بلکه دست‌آب همه تسکین رضوان آمده (خاقانی: ۳۶۹).

۲. وضو.

۳. شست‌وشو پس از قضای حاجت؛ طهارت.

۴. = مستراح

۵. (صفت) چابک و ماهر و استاد در کار.

معنی آب دست در فرهنگ معین

(دَ)(اِمر.) ۱ – آبی که پیش از خوردن غذا و پس از آن برای شستن دست و دهان به کار می بردند. ۲ – وضو. ؛ ~ به ~خرج دادن کنایه از: مایه گذاشتن .