زمانی که مشخص می گردد طرف مقابل از  قصد و نیت بدی داشته و تقاضای خارج از عرف و قانون مطرح می کند، مهارت نه قاطعانه گفتن و خاتمه چنین رابطه ای اهمیت حیاتی دارد.

سوال اساسی این است که چگونه می توان مقاومت نمود و به شیوه ای مناسب به این روابط پایان داد؟

شما اگر جرم رابطه نامشروع را می دانستید و اینکه چه عواقبی دارد، قطعا به این درخواست نه می گفتید.

مطالعات اخیر راجب این موضوع نشان داده که بسیاری از اشخاص به علت ناتوانی در مقابله با فشار روانی ناشی از درخواست های نامتعارف جنسی، کنترل خود را از دست می دهند و قادر به بیان صریح و قاطعانه پاسخ منفی نیستند.

نه گفتن و مجازاتی که برای این رابطه قانون در نظر گرفته را در این مطلب یاد خواهید گرفت.

سوال هایی که جواب آن را باید بدانید:

در صورت مواجهه با ادعای فریبنده مبنی بر اینکه تماس فیزیکی موجب رشد شخصیتی است:

پاسخ مناسب: بنده به حد کافی از بلوغ فکری برخوردارم که تشخیص دهم چنین کاری مغایر با آرامش روحی و برنامه های آتی من است.

در مواجهه با اتهام رفتار غیربالغانه:

اتفاقاً رفتار بنده نشأت گرفته از تجربه و بصیرت منه. فقط به پیامدهای مخرب روابط فاقد تعهد و برنامه در میان جوانان فکر کنید برای جواب دادن.

در صورت متهم شدن به فقدان حس کنجکاوی:

علاقه مندی من به کشف حقایق، مستلزم به مخاطره انداختن سلامت روحی و جسمی ام نیست. با توجه به احتمال آسیب های جدی، چنین ریسکی هیچ توجیه منطقی ندارد.

در مواجهه با استدلال مبتنی بر رفتار عمومی:

اولا، بسیاری از افراد ملتزم به اصول اخلاقی هستند. ثانیا، غالب اشخاصی که به این مسیر می روند، نهایتا دچار آسیب می شوند. ثالثا بنده مستقلا تشخیص می دهم چه رفتاری برایم مناسب تر هست..

در مواجهه با اظهار علاقه به عنوان ابزار فشار:

اگر واقعا به بنده علاقه مند هستید، باید به تصمیمات و احساسات من نیز احترام بگذارید.

در صورت درخواست اثبات علاقه از طریق اقدامات نامتعارف:

بنده با پایبندی به اصول اخلاقی و صبر تا زمان ازدواج رسمی، عمق علاقه خود را اثبات می نمایم.

در مواجهه با تحقیر شعور و درک:

آگاهی بنده و خالق هستی از این موضوع، کفایت می کند.

در صورت تهدید به جایگزینی:

متاسفم که انگیزه شما از این رابطه، صرفا امور نامتعارف بوده است. در صورت تمایل، می توانید به سراغ یکی دیگه بری.

رابطه نامشروع چیست؟

رابطه نامشروع در مفهوم حقوقی و قضایی، به رابطه فیزیکی میان زن و مرد نامحرم می گویند که فاقد پیوند قانونی زناشویی باشند.

قانونگذار در ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی، این نوع روابط را که به مرحله زنا نرسیده باشد، تحت عنوان روابط نامشروع جرم شناخته و شخص خطا کار باید مجازات شود.

هرگاه افراد بدون داشتن رابطه زوجیت شرعی و رسمی (که از طریق عقد نکاح دائم یا موقت حاصل می شود) با یکدیگر ارتباط فیزیکی برقرار کنند، این رفتار از منظر قانون، مصداق رابطه نامشروع می باشد.

انواع رابطه نامشروع

  1. رابطه نامشروع دون زنا که به ارتباطات فیزیکی میان زن و مرد نامحرم است، بدون آنکه به مواقعه کامل منتهی گردد.
  2. رابطه نامشروع منتهی به زنا که شامل برقراری رابطه جنسی کامل میان افراد نامحرم است.

قانون در تعریف زنا، هرگونه رابطه جنسی طبیعی و غیرطبیعی را مشمول این عنوان دانسته و استثنائاتی را نیز قرار داده است :

مصادیق زنا شامل نزدیکی از طریق دُبُر نیز می شود. همچنین در موارد وطی به شبهه، که طرفین به تصور مشروعیت رابطه اقدام کرده اند، عنوان زنا منتفی است. ضمنا برای تحقق زنا، طرفین باید زن و مرد باشند.

قانون زنا را به سه دسته تقسیم کرده است:

  • زنای محصنه: ارتکاب زنا توسط فرد متأهلی که امکان ارتباط با همسر خود را دارد
  • زنای غیرمحصنه: ارتکاب زنا توسط فرد مجرد یا متأهلی که امکان ارتباط با همسر را ندارد
  • زنای به عنف: برقراری رابطه جنسی بدون رضایت طرف مقابل

مطابق ماده ۲۲۵ قانون مجازات اسلامی، مجازات زنای محصنه رجم است و در صورت عدم امکان اجرای رجم، با شرایط خاص به اعدام یا صد ضربه شلاق تبدیل می شود.

حکم رابطه نامشروع زن شوهردار و مرد متاهل

در خصوص مجازات رابطه نامشروع زن متاهل، قانون در ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی بیان کرده که مرتکبین، اعم از زن شوهردار یا مرد متاهل، به تحمل ۹۹ ضربه شلاق تعزیری محکوم خواهند شد.

از دید حقوق خانواده، اثبات این جرم برای زن متاهل پیامدهای حقوقی دیگری نیز به همراه دارد. از جمله اینکه چنین رفتاری مصداق نشوز محسوب شده و موجب از بین رفتن حق نفقه می گردد، هرچند که این امر تاثیری در مهریه زوجه ندارد.

همچنین در مورد مرد متاهل، چنانچه همسر وی بتواند اثبات نماید که رابطه نامشروع شوهر موجب عسر و حرج وی گردیده است، با تشخیص قاضی می تواند از این جهت تقاضای طلاق نماید.

دقت کنید که باید اثبات رابطه نامشروع انجام شده باشد و خود این موضوع دشواری هایی دارد که مقاله زیر تا حدودی می تواند به این موضوع کمک کند و سپس اقدام کنید به شکایت.

avadadyar.com/چگونه-خیانت-را-ثابت-کنیم/

اگر رابطه نامشروع با رضایت طرفین باشد :

ملاک اصلی قانون بر پایه تحقق رابطه نامشروع با رضایت طرفین است. چنانچه یکی از طرفین با اکراه به انجام اعمالی نظیر مضاجعه یا تقبیل وادار شود، این رفتار از دیگر رابطه نامشروع نیست و تحت عنوان عمل منافی عفت یک طرفه یا تجاوز تعریف می شود.

قانونگذار حق دفاع مشروع را برای شخص مورد تعرض به رسمیت شناخته است. چنانچه این دفاع در چارچوب موازین شرعی و قانونی صورت گیرد و منجر به قتل متجاوز شود، مدافع از قصاص معاف خواهد بود، هرچند ملزم به پرداخت دیه است. این معافیت شامل اشخاص ثالثی که به دفاع از قربانی برمی خیزند نیز می شود.

ماده ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی، مرد تنها در صورت مشاهده همسر خود در حال زنا با مرد اجنبی و با علم به تمکین زن می تواند اقدام به قتل طرفین نماید. این حکم شامل مشاهده روابط نامشروع یا اعمال منافی عفت غیر از زنا نمی شود. در صورت اکراه زن، مرد صرفا مجاز به قتل مرد اجنبی است.

اشتراک گذاری
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *